Screenen van sollicitanten

In de Randstad is het lastig om aan personeel te komen. Ook in het onderwijs is het een hele uitdaging: een behoorlijk specifieke sector met lang niet altijd het salarisplaatje waar de ideale kandidaat van droomt. Daarom zet een onderwijsinstelling alles op alles om goede kandidaten te krijgen: online campagnes maar ook bonussen voor medewerkers die een nieuwe collega aandragen.

Voor de rol van teamleider financiën wordt al lange tijd geworven. Steeds lukt het net niet. De kandidaat blijkt toch niet de juiste klik met het team te hebben of haakt af wegens een andere – niet zelden lucratievere – baan elders. Maar dan is het raak, een vriendelijke vijftiger met een prima cv én kennis van de onderwijssector, komt moeiteloos door de selectiegesprekken en het assessment. Ook het arbeidsvoorwaardengesprek verloopt zonder problemen. Dus de vlag kan uit.

Screening is als de airbag in je auto: eens blijkt het uitermate belangrijk

Pre-employmentscreening

Of toch niet? De onderwijsinstelling heeft in 2010 een screeningsbeleid opgesteld. Conform dit beleid is de rol van teamleider financiën aangemerkt als een ‘risicofunctie’: voordat iemand op deze positie kan worden aangesteld, dient er een uitgebreid aanstellingsonderzoek te worden gedaan. Een externe gespecialiseerde partij voert deze pre-employmentscreening uit. De onderwijsinstelling heeft dit bewust uitbesteed, omdat ze zelf niet over het specialisme beschikt. En ook liever niet zelf in de kritische onderzoeksrol wil kruipen die onlosmakelijk is verbonden met zo’n screening.

Niet gevraagd, is niet gelogen

Wanneer de screening in gang wordt gezet, gebeurt er iets vreemds. De – bijna aangestelde – sollicitant treuzelt en vertraagt met het aanleveren van zijn diplomagegevens. Ook is hij richting het screeningsbureau aanvankelijk wat ‘vaag’ over zijn behaalde diploma’s. Op zijn cv meldt de kandidaat keurig een WO-opleiding, maar hij laat in het midden of deze is behaald of niet.

De onderwijsinstelling ging er vanuit dat het hier om een afgeronde opleiding ging, maar heeft de man er niet specifiek om gevraagd. Het was immers een vereiste voor de vacature, zo redeneerde de onderwijsinstelling. En ja, dan luidt het aloude adagium: ‘Niet gevraagd is niet gelogen’.

Al snel wordt duidelijk dat er helemaal geen sprake is van een afgeronde WO-opleiding. Hierdoor is er geen vertrouwen meer in de kandidaat. Daarom wordt de sollicitatie stopgezet en kan men – met tegenzin – weer op zoek naar een nieuwe kandidaat voor de vacature, eentje mét de vereiste afgeronde WO-opleiding.